Contemplatie: Sravana- Manana – Nididhyasana

Het proces van contemplatie, vichāra, is een drievoudig proces dat je via woorden naar een staat van stille contemplatie leidt.
 
Sravana
Eerst worden de jñânendriyas gebruikt. Horen, zien en voelen worden gebruikt om de wijsheid te ontvangen. Door middel van woorden wordt de wijsheid van de ultieme werkelijkheid aan de student aangeboden, hetzij door middel van een levende vorm van een meester, leraar, coach of door de heilige teksten.
 
Onze traditie is al sinds duizenden jaren een mondelinge traditie. Tegenwoordig zijn veel van de teksten beschikbaar in gedrukte vorm. De student kan dus zelf beginnen met het verkennen. Maar, opmerkelijk is dat de meeste teksten van Advaita Vedanta en vele andere teksten een “Upanishad” zijn. Één van de betekenissen van het woord Upanishad is het in de buurt zitten van, aan de voeten zitten van. Deze oude teksten zijn dialogen tussen gerealiseerde meesters en oprechte zoekers. Dus, ga je gang en verken, maar er komt een tijd dat het nodig is om in de buurt te zitten van een persoon die je deze wijsheid mondeling kan aanbieden om de teachings beter te kunnen begrijpen.

Het ontvangen van de wijsheid waarop je contempleert heet sravana.
 
Manana
Wanneer deze woorden zijn ontvangen, zal de zoeker moeten gaan zitten met deze woorden. Met behulp van de karmendriya van innerlijke spraak laat je de woorden opnieuw rondgaan in de mind en zet je er je tanden in. Als je leert om een dialoog te voeren met deze woorden van wijsheid, zal de kennis die in deze woorden verpakt zit onthuld worden. Het mysterie van het universum zal zich langzaam gaan ontvouwen wanneer hij/zij rustig contempleert op de aard van de Nondualistische Werkelijkheid.

Dit proces waarbij je de mind en zijn instrumenten inzet om te contempleren op de wijsheid, door gebruik te maken van woorden, wordt manana genoemd.
 
Nididhyāsana
Het spelen met woorden om het onbekende van de Non-dualistische werkelijkheid te ontrafelen zal de student naar een staat leiden waarin een kennis/weten aanwezig is waarin geen woorden nodig zijn. De woorden die tijdens de contemplatie werden gebruikt kunnen, als de zoeker het toelaat, wegvallen en dan zal de zoeker naar de stilte worden geleid. Een stilte die gevuld is met weten. De zoeker kan in dit weten gaan rusten. Deze staat is bekend als nididhyāsana.

Sāksātkāra
Als eerst luistert een aspirant aandachtig naar de uitspraken van de Upanishads van een leermeester die de hele tijd Brahman-bewust is. In de tweede stap, beoefent hij vichāra (contemplatie), wat betekent dat hij naar de diepte van de grote uitspraken gaat en besluit om ze te oefenen met mind, acties, en spraak. Één-puntige devotie, vol vastberadenheid en toewijding leiden hem naar de hogere stap genaamd nididhyāsana. Hier krijgt hij uitgebreide kennis van de ultieme waarheid. Maar hij heeft nog niet de laatste stap van het bewustzijn bereikt, die hem naar de directe realisatie leidt van de Ene op zichzelf bestaande Waarheid. De hoogste staat van contemplatie heet sāksātkāra. In deze staat zijn perceptie en conceptualisatie in volledige overeenstemming, en alle twijfels uit alle niveaus van begrijpen/weten zijn voor altijd verdwenen. Op deze hoogte van kennis, openbaart de waarheid zich aan de aspirant, en een perfecte realisatie is volbracht, “Ik ben Atman-Ik ben Brahman.” Deze staat van advaita wordt bereikt door het proces van contemplatie.

Uit: “Verlichting zonder God”, Swami Rama, commentaar op Mandukya Upanishad